εφάλιος

ἐφάλιος, -ον (Α)

έφαλος*. παράλιος, που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἅλιος «θαλάσσιος» (< ἅλς «θάλασσα»), πρβλ. παρ-άλιος].